Veel discussie erover De aanklacht van Trump was gericht op de vraag of de foto van de voormalige president zou worden genomen en vrijgegeven aan het publiek. Deze interesse in het relatief routinematige deel van strafrechtelijke procedures weerspiegelt hoeveel Amerikanen dit beeld waarderen, een hedendaags digitaal artefact dat bij de meesten intense publieke schaamte veroorzaakt, maar voor Trump zou kunnen dienen om zijn agenda te bevorderen. Wat andere mensen vaak machteloos maakt in een ecosysteem van digitale straffen, zou Trump kunnen helpen de controle over zijn aanklacht terug te krijgen.
Wij houden van mugshots. De afbeeldingen zijn symbolen van de schuldige mensen in de samenleving die de regels overtreden, waardoor onze voyeuristische neigingen worden aangewakkerd door een kijkje te geven in de vaak duistere werking van het strafrechtelijk systeem – en eenmaal vrijgegeven, worden ze routinematig gebruikt om winst te genereren door middel van afpersing en clickbait.
Het is goedkoop om politiefoto’s te maken via standaard webschrapen of FOIA-verzoeken, maar het kan zeer winstgevend zijn voor derden die ze exporteren en opnieuw plaatsen.
Tientallen jaren van digitalisering – en de daaropvolgende verbuiging van transparantiewetten om massale onthulling en onmiddellijke beschikbaarheid van mugshots mogelijk te maken – creëerden nieuwe bronnen van winst voor krantensites die fotogalerijen publiceren, en leidden zelfs tot een online afpersingsprogramma waarbij louche websites proefpersonen beschuldigden exorbitante financiële vergoedingen voor verwijdering.
Mug-beelden worden in Amerika zo routinematig vrijgegeven dat het een bron van gegevens is geworden, wordt gebruikt om gezichtsherkenningssoftware te trainen of in enorme databases wordt bewaard om potentiële verdachten te lokaliseren die op camera zijn vastgelegd (hoewel dit jammerlijk is gebleken – met ernstige gevolgen). Mugshots worden gebruikt om de ruimte op Facebook-pagina’s van de lokale politie te vullen om het publiek precies te laten zien hoe hun belastinggeld wordt besteed, en ze worden onzorgvuldig geïndexeerd door Google Image-zoekresultaten die mensen keer op keer moeten uitleggen aan werkgevers, verhuurders, familieleden , en vrienden. Onderzoek schat dat lokale wetshandhavers meer dan vier miljoen foto’s per jaar rechtstreeks op internet vrijgeven, waar ze worden verzameld en keer op keer opnieuw worden gepubliceerd.
Voor de persoon op de foto kunnen de gevolgen verwoestend en langdurig zijn. En vergeet niet dat politiefoto’s lang voor de veroordeling worden genomen. Ze weerspiegelen alleen de beschuldigingen van de staat. In die zin vertegenwoordigen mugshots een andere overtreding van de staatsmacht: het vermogen om iemand schuldig te verklaren voordat ze voor een jury van hun collega’s verschijnen. Er is een goede reden waarom politiefoto’s niet routinematig op internet worden geplaatst, vooral omdat ze ons geen betrouwbare informatie over de persoon op de foto vertellen; In plaats daarvan vertellen ze ons meer over wie de politie besloot te arresteren, wat voornamelijk wordt bepaald door ras, sociale klasse en buurt. De continuïteit van een digitale opname is in strijd met het vermoeden van onschuld en kan zelfs zwaarder wegen dan wettelijke straffen voor veroordelingen, aangezien ongeveer 80% van de arrestaties betrekking heeft op kleine incidenten.
We weten echter nog niet of het schot van Trump zal bestaan of niet. New York schiet niet noodzakelijkerwijs mugshots. New York State Code § 160.10 zegt dat een persoon die wordt betrapt, vingerafdrukken moet hebben, maar er is geen schot in de mok voor nodig. In feite is het onwaarschijnlijk dat een grimas wordt geschoten, omdat, zoals de advocaten van Trump hebben opgemerkt, hij al een zeer bekend persoon is.