TikTok is bijna 650.000 keer bekeken met groen en wit glazuur gesmeerd op een gewoon telefoonhoesje. Een lezing van Creepypasta over een gezichtsloze man die wordt gespeeld op een speedclip terwijl een hand binnenkomt en zich om de randen wikkelt. Stuk voor stuk worden plastic decoraties toegevoegd – vlinder, bloemen, glitterpoeder en kleine parels rond de uitsparing voor de cameralens.
Het glazuur is niet eetbaar en een telefoonhoesje is niet alleen een oefening in decoreren. TikTok maakt deel uit van de maximalistische ontwerpesthetiek die in opkomst is in de VS, waar schone, eenvoudige telefoonaccessoires worden weggegooid ten gunste van de drukste hoesjes die je ooit hebt gezien. Elke hoek van de koffer is bedekt met edelstenen, lijm, glitter en 3D-extra’s, waaronder kleine knuffeldieren. Het resultaat is een weelderige – en gelukzalige – omhelzing van de onpraktische, vastgepinde apparaten waarop de meesten van ons ons levenswerk uitvoeren, maar die bijna niet van elkaar te onderscheiden zijn.
“Het zou erg ongemakkelijk zijn om het vast te houden”, luidt een bijschrift op TikTok. “Meisje val je niet lastig maar hoe zit dat in je zak?”
Gedecodeerde gelovigen zijn uitgesloten van vragen. De stijl van “Decoden” – een afkorting van “decorated” en “denwa”, het Japanse woord voor telefoon – doet denken aan de flitsende platte telefoons van de jaren 2000, waar elke centimeter van het apparaat bedekt was met ornamenten. Maar vergeleken met de luchthartige, clicky-gsm’s van toen, staat de extravagante esthetiek van de set-top box meer in contrast met de hardware die hij nu dekt: gestroomlijnde, onopvallende smartphones die worden bepaald door de zakelijke eenvoud die synoniem is geworden met ‘hightech’. Onze telefoons zien er nu allemaal hetzelfde uit – we kunnen net zo goed iets interessants voor de hoesjes doen.
“Meisje val je niet lastig maar hoe zit dat in je zak?”
Het is heel gemakkelijk om Cutes House te bezoeken, een kleine doe-het-zelfstudio in Flushing, Queens. Het is nog steeds gemakkelijker om de juiste bedels voor je telefoonhoesje te kiezen. Het moeilijkste is om te stoppen met jezelf te beheersen.
Een hele muur in de studio is bedekt met rijen kleine lades van acryl en ondiepe schalen, elk met een uniek miniatuurbeeldje – of ‘bedeltjes’, zoals ze vaak worden genoemd. Ze variëren in grootte, kleur, stijl en materialen, van een rubberen gebakken ei ter grootte van een cent tot 3-inch KAWS-poppen, mini-typemachines en telefoons. Miniatuur stokbroodlade blanco, gebruikt door doe-het-zelvers.
Emily’s Cutes House opent in oktober 2021, geïnspireerd door soortgelijke werken die beroemd zijn in China. (Jij vroeg de rand Gebruik gewoon haar voornaam.) Hoewel doe-het-zelfwinkels vaker voorkomen in China, zegt Emily dat dit de enige doe-het-zelfdecodeerstudio in New York is. Haar klantenbestand bestaat grotendeels uit tieners en jonge vrouwen tussen de 16 en 24 jaar die in groepen komen – vooral in het weekend – om telefoonhoesjes, fotolijstjes, haarclips en AirPods-hoesjes te versieren.
Voor $ 39,99 krijgen klanten een nieuwe doorzichtige siliconen hoes voor hun telefoon, plus alle bedeltjes, kralen en beeldjes waar ze in passen. De bedels zijn aan de behuizing bevestigd met een supersterke “slagroom” -lijm die lijkt op glazuur, maar dikker en plakkeriger is. Klanten kiezen een plastic glazuurtip die een cake-achtig effect geeft, en Emily geeft een snelle les over hoe je een knijpbuis bevestigt om de lijm er netjes uit te laten zien.
“Sommige mensen worden gek omdat ze zoveel magie zien”, zegt Emily. Anderen komen met een referentiefoto van Instagram waarvan ze een gevonden ontwerp kopiëren. Vooral de Hello Kitty- en Kuromi-beeldjes zijn populair bij klanten.
In één geval koos ik voor de alles-behalve-de-aanrecht-benadering: Mario en Pikachu, een tv waarop ‘tv’ staat en een perzikspons waarvan ik later besefte dat hij geurde. Aan de andere kant besloot ik wat conservatiever te zijn en koos ik voor felgele glazuurlijm, plastic diamanten en opgezette konijntjes en aardbeien.
Nadat ik de bedels voorzichtig op een bedje van piping-lijm heb gedrukt, plaatst Emily de telefoonhoesjes in doorzichtige plastic draagtassen met een handvat erop, zoals iets dat een stuk verjaardagstaart zou krijgen. Enkele dagen later, toen de lijm volledig leek te zijn opgedroogd, haalde ik het gehavende donkerblauwe hoesje dat ik had gekocht toen ik mijn telefoon kreeg eruit en verving het door een Cutes House-knuffelhoesje.
De koffer is komisch groot in mijn zak. De wazige aardbei bevindt zich heel dicht bij de groothoeklens van de camera, waardoor de superresolutiebeelden een vage rode stip in de hoek krijgen. Meestal is de zaak een effectieve manier om af te leiden en te friemelen. Terwijl ik op de trein wacht, merk ik dat ik verstrooid de zachte, kleine knuffels aai die nu op mijn iPhone zijn geplakt.
Is het het meest praktisch voor dagelijks gebruik? Nee, maar het is perfect om te gebruiken wanneer de stemming toeslaat en voor spiegel-selfies.
In een tijd van in massa geproduceerde uniformiteit en een laag risico, algoritmevriendelijk proeven, is er een aantrekkingskracht op het bezitten van iets unieks en unieks.
Er is gewoon iets speciaals aan de decoderbehuizingen, hoewel ze een beetje omvangrijker zijn dan de out-of-the-box-optie. In een tijd van in massa geproduceerde, laag-risico, algoritme-vriendelijke smakende uniformiteit, is er een allure om iets unieks en unieks te bezitten, zelfs als het item zo alledaags is als een telefoonhoesje. Je hebt misschien een hekel aan een glazuurdoos met konijnen-aardbeien-glitters, maar je zou er geen voor jezelf kunnen kopen, zelfs als je dat zou willen. Evenzo zal elke persoon die naar het Cutes House komt en iets versiert, vertrekken met een item dat ze met opzet hebben gekozen en zelf hebben gemaakt.
De wens om onze technologie aan te passen en te personaliseren is onverzadigbaar. Apple, die dit misschien besefte, introduceerde vorig jaar meer tools voor het aanpassen van iPhone-vergrendelingsschermen. iPhone-kleuren blijven uitbreiden. Er is een uitgestrekte markt voor aangepaste app-pictogrammen en platforms zoals Snapchat hebben deze functie geïntroduceerd bij betalende abonnees. In zekere zin is Decode slechts een flitsende fysieke verschijning voor exact dezelfde markt.
Zoals aangegeven door de oorsprong van de naam, was decodering historisch populair in Aziatische landen zoals Japan en China. Veel van de gedecodeerde artiesten en ondernemers zijn ook Aziatisch en maken gebruik van trends en esthetiek die populair zijn in Azië en nog moeten doordringen in de Verenigde Staten.
De wens om onze technologie aan te passen en te personaliseren is onverzadigbaar
Leveranciers van decodering geloven dat het patroon zich zal blijven uitbreiden in de Verenigde Staten. Tijdens de eerste vier maanden dat ze haar Etsy-winkel opende, zegt de in Los Angeles gevestigde decoderkunstenaar Qian Qian “Fiona” Lin dat ze geen enkel telefoonhoesje heeft verkocht. Eerst fan van de stijl, ze kocht de tassen online en sloeg vervolgens de voorraad in om ze zelf te maken. Lin runt nu haar eigen Etsy-winkel, Fifi’s Handmade, als bijbaan, waar ze gedecodeerde telefoonhoesjes, haarclips, handgemaakte spiegels en andere items verkoopt. Relatief eenvoudige hoesjes kosten ongeveer $ 20, met meer sierlijke stijlen rond de $ 55. Sinds de bestellingen binnenstromen, zegt Lynn dat haar bedrijf alleen maar is blijven groeien.
Lynn heeft thuis tientallen kleine talismannen in lades liggen, in de werkruimte waar ze tassen maakt om online te verkopen. Ik heb tot nu toe honderden koffers gemaakt en heb de handbewegingen geperfectioneerd om de opgeklopte lijm er gelijkmatig uit te laten zien en de plaatsing van het kunstaas gebalanceerd. Het duurt ongeveer een uur om elk geval in te dienen.
“Het duurt niet lang”, zegt Lynn. “Maar het ontwerp en het idee kosten meer tijd.”
Dure decoupage kan er rommelig uitzien, maar het is een berekende kunst om tientallen kleine bedeltjes op kleurrijke glazuurlijm te plakken. Door te veel stukken toe te voegen, waarschuwt Lin, kan de styling er rommelig uitzien; Het kiezen van kunstaas in hetzelfde kleurenschema helpt ook om het eindproduct er meer samenhangend uit te laten zien.
Lin werkt samen met klanten om een ontwerp of kleurenschema voor hun hoesje te bedenken, en stuurt foto’s van beschikbare bedels en mogelijke arrangementen. Lynn zegt, net als Emily, dat haar klanten vooral dol zijn op de Sanrio- en Disney-personages. De keuzeangst die ik voelde toen ik een zaak aanhangig maakte bij Cutes House, lijkt een vertrouwd gevoel te zijn. Lin vond het moeilijk om een favoriete magie te kiezen.
“Ze zijn allemaal leuk”, zegt ze lachend. “Ik hou van ze allemaal.”
Consumenten hebben een eindeloze keuze aan accessoires voor mobiele telefoons, en telefoonhoesjes zijn een miljardenindustrie – van gebeeldhouwde hoesjes van hars die met de hand zijn gemaakt door kunstenaars tot de in massa geproduceerde OtterBox-hoesjes in roze camouflage die worden verkocht in lokale Verizon-winkels. Lane, die de tassen ook persoonlijk verkoopt op beurzen en handwerkmarkten, zegt dat een grote aantrekkingskracht voor klanten de gedeconstrueerde nieuwigheid van de koffers is – ondanks het gewicht en het extra gewicht van lijm en verfraaiingen, willen klanten iets anders dan alle anderen.
“Ze willen niet dezelfde stijl als iedereen”, zegt Lane. “Ze willen privé.”
Lin gebruikt de decoderingsstatus en schakelt deze regelmatig. Ze schat dat ze haar telefoonhoesje één keer per maand verwisselt om nieuwe ontwerpen voor haar winkel te testen. Maar het verbaast me dat Emily kiest voor een matte, ongeglazuurde kast met een minimaal Year of the Rabbit-ontwerp, iets dat je misschien op een plank in een winkel vindt hangen – geen kralen, bedels, glitter of speelgoed te vinden. Ze bewaart liever iets eenvoudigs op haar telefoon, zodat deze niet vies wordt op het werk.