Kunstmatige intelligentie (AI) is al jaren een hot topic, maar wordt vaak in verband gebracht met angst voor baanverlies, de groeiende kracht van intelligente machines en nog veel meer apocalyptische scenario’s. Recente ontwikkelingen in op natuurlijke taal gebaseerde AI zoals ChatGPT van Open AI en beeldgeneratiesystemen zoals Stable Diffusion en Midjourney hebben de publieke perceptie van AI echter veranderd. Deze tools worden gezien als leuk, creatief en in staat om het werk van dichters, kunstenaars, wetenschappers en filosofen na te bootsen. Maar is kunstmatige intelligentie echt in staat menselijke intelligentie na te bootsen?
De grenzen van kunstmatige intelligentie
AI-tools zoals ChatGPT simuleren alleen intelligentie door enorme hoeveelheden gegevens te analyseren en daarin patronen te identificeren. De gegevens die worden gebruikt om AI-tools te trainen, zijn door mensen gemaakt en deze tools zijn door mensen geprogrammeerd. Daarom staan menselijke logica, creativiteit, design en innovatie altijd op de voorgrond van de zogenaamde “kunstmatige” tools. Menselijke vooroordelen, mislukkingen en onlogica kunnen ook aanwezig zijn in deze tools, waardoor het noodzakelijk is om voorzichtig en verantwoordelijk te zijn bij het ontwerpen en implementeren ervan.
Het belang van menselijke participatie
Menselijke betrokkenheid is van cruciaal belang voor het bouwen van levensvatbare, bruikbare en betrouwbare AI op de lange termijn. Talloze taken vereisen menselijk oordeel, empathie, ervaring, expertise, besluitvorming en vaardigheid. AI moet onnodige taken elimineren, menselijk inzicht niet vervangen, en het beste van wat we doen aanvullen of verbeteren. In een perfecte wereld zou AI op zoek gaan naar patronen in big data die decennia of eeuwen menselijke analyse zouden kosten om te vinden.
AI heeft het echter soms mis of toont een slecht begrip van basisprincipes. Een groot Meta Galactica-taalparadigma begon bijvoorbeeld niet-bestaand onderzoek uit te vinden en toe te schrijven aan bekende auteurs. Het werd snel offline gehaald. Dit benadrukt de noodzaak van consistent en doordacht menselijk ontwerp, feedback en interactie om een AI te bouwen die naast mensen kan werken in plaats van ze aan de kant te schuiven.
De rol van validatie en menselijke ondersteuning
Menselijke betrokkenheid is van cruciaal belang om de kwaliteit en nauwkeurigheid van AI te waarborgen. Vooroordelen kunnen subtiel zijn en analisten kunnen ze over het hoofd zien of nieuwe vooroordelen introduceren. AI moet voor iedereen werken, ongeacht hun standpunt. Er is een menselijke aanraking nodig om de gegevens te bepalen die in deze algoritmen gaan, en de gegevens moeten door mensen worden gemasseerd om bewuste of onbewuste vooroordelen en fouten uit het verleden te elimineren.
Het is raadzaam om “parallelle menselijke” tests uit te voeren om menselijke experts dezelfde reeks problemen te geven als de AI, de resultaten te vergelijken en stapsgewijs verder te gaan. Regelmatige updates en constante waakzaamheid zijn ook essentieel. Zonder een aanzienlijke menselijke investering vooraf zullen AI-modellen niet robuust genoeg zijn om te overleven.
Ten slotte
De belangrijkste les is deze: AI heeft menselijke validatie en ondersteuning nodig, maar het mag mensen nooit invalide maken. Menselijke betrokkenheid is van cruciaal belang voor het bouwen van levensvatbare, bruikbare en betrouwbare AI op de lange termijn. AI moet menselijke capaciteiten aanvullen en vergroten, niet vervangen. Daarom is het noodzakelijk om consistent en doordacht menselijk ontwerp, feedback en interactie te hebben om een AI te bouwen die naast mensen werkt in plaats van tegen mensen.